befallen (język angielski)
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) imiesłów czasu przeszłego (past participle) czasownika to befall
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. befall
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. Aneks:Język angielski - czasowniki nieregularne
- źródła:
befallen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: /bəˈfaln̩/
-
- znaczenia:
czasownik mocny, nierozdzielnie złożony
- (1.1) nagle ogarniać, nagle ogarnąć, opanowywać, opanować, napadać, napaść
- odmiana:
- (1.1)[1] befallen (befällt), befiel, befallen (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Befallen n, Befall m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: fallen • abfallen • anfallen • auffallen • auseinanderfallen • ausfallen • befallen • beifallen • dahinfallen • darüberfallen • durchfallen • einfallen • entfallen • fortfallen • gefallen • herabfallen • herausfallen • herfallen • herunterfallen • hinauffallen • missfallen • umfallen • überfallen • verfallen • wegfallen • zerfallen • zufallen • zurückfallen • zusammenfallen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.