anfallen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈanˌfalən]
-
- znaczenia:
czasownik mocny, rozdzielnie złożony
- (1.1) napadać, napaść
- (1.2) przypadać, przypaść
- odmiana:
- (1.1-2)[1] anfallen (fällt an), fiel an, angefallen (haben/sein)[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Anfallen n, Anfall m, Anfälligkeit ż
- przym. anfällig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: fallen • abfallen • anfallen • auffallen • auseinanderfallen • ausfallen • befallen • beifallen • dahinfallen • darüberfallen • durchfallen • einfallen • entfallen • fortfallen • gefallen • herabfallen • herausfallen • herfallen • herunterfallen • hinauffallen • missfallen • umfallen • überfallen • verfallen • wegfallen • zerfallen • zufallen • zurückfallen • zusammenfallen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.