bangkocki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bãŋkˈːɔʦ̑ʲci], AS: [bãŋ•kocʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -nk- • gemin.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do Bangkoku (stolicy Tajlandii)[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bangkocki bangkocka bangkockie bangkoccy bangkockie dopełniacz bangkockiego bangkockiej bangkockiego bangkockich celownik bangkockiemu bangkockiej bangkockiemu bangkockim biernik bangkockiego bangkocki bangkocką bangkockie bangkockich bangkockie narzędnik bangkockim bangkocką bangkockim bangkockimi miejscownik bangkockim bangkockiej bangkockim bangkockich wołacz bangkocki bangkocka bangkockie bangkoccy bangkockie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bangkok m, bangkokijczyk m, bangkokijka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) bangkokar
- białoruski: (1.1) бангкокскі
- czeski: (1.1) bangkocký
- francuski: (1.1) bangkokois, bangkokien
- rosyjski: (1.1) бангкокский
- słowacki: (1.1) bangkocký
- ukraiński: (1.1) бангкокський
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 42.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.