bǫrkr (język staronordyjski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kora
odmiana:
(1.1) lp bǫrkr, bǫrk, berki, barkar (bǫrkrinn, bǫrkinn, berkinum, barkarins)
przykłady:
(1.1) Hrǫrnar þǫll, er stendr þorpi á, hlýr-at henni bǫrkr barr; svá er maðr, er manngi ann. Hvat skal hann lengi lifa? (Hávamál)Sosna na skale schnie i umiera, igliwie nie chroni ni kora; tak jest z człowiekiem, którego nikt nie kocha, po co ma żyć długo?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pragerm. barkuz*; por. isl. börkur, nbk. bork, ang. bark, szw. bark, duń. bark
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.