bławatek (język polski)
bławatek (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) bot. syst. Centaurea cyanus L.[1], gatunek rośliny zielnej z rodziny astrowatych; zob. też bławatek w Wikipedii
- (1.2) bot. roślina z gatunku bławatków (1.1)
- odmiana:
- (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bławatek bławatki dopełniacz bławatka bławatków celownik bławatkowi bławatkom biernik bławatek / pot. bławatka[2] bławatki narzędnik bławatkiem bławatkami miejscownik bławatku bławatkach wołacz bławatku bławatki - przykłady:
- (1.2) Nazrywałam na łące bławatków.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) chaber, chaber bławatek
- (1.2) chaber, chaber bławatek, gw. (Poznań) modrak[3]
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) gatunek
- (1.2) roślina
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bławatnik mzw/mos
- przym. bławatkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. bławat + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chaber bławatek
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chaber bławatek
- źródła:
- ↑
Hasło „Centaurea cyanus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ Hasło „bławatek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 246.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.