ausmachen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈaʊ̯sˌmaχn̩] IPA: [ˌmaχtə ˈaʊ̯s] IPA: [ˈaʊ̯sɡəˌmaχt]
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) pot. techn. wyłączać, wyłączyć
(1.2) gasić, zgasić (np. papierosa, świeczkę)
(1.3) stanowić, robić
(1.4) ustalać, ustalić, uzgadniać, uzgodnić
odmiana:
(1.1-4)[1] ausmachen (macht aus), machte aus, ausgemacht (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausmachen n, Ausmachung ż
przym. ausgemacht
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: machenabmachenanmachenaufmachen • auseinandermachen • ausmachen • bemachen • durchmachen • hermachen • heruntermachen • hinmachen • mitmachennachmachen • niedermachen • reinmachen • vermachenvormachen • wegmachen • zumachen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.