ateistyczność (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˌatɛjiˈstɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [atei ̯istyčność], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rzad. cecha tego, co ateistyczne lub tego, kto ateistyczny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ateistyczność dopełniacz ateistyczności celownik ateistyczności biernik ateistyczność narzędnik ateistycznością miejscownik ateistyczności wołacz ateistyczności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) laickość, niereligijność, niewiara, niedowiarstwo
- antonimy:
- (1.1) religijność, pobożność, wiara
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ateusz mos, ateizm m, ateista m, ateistka ż, ateizacja ż
- przym. ateistyczny
- przysł. ateistycznie
- czas. ateizować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.