ateusz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [aˈtɛwuʃ], AS: [ateu̯uš], zjawiska fonetyczne: epenteza ł
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. ateista, bezbożny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ateusz ateusze dopełniacz ateusza ateuszy / ateuszów celownik ateuszowi ateuszom biernik ateusza ateuszy / ateuszów narzędnik ateuszem ateuszami miejscownik ateuszu ateuszach wołacz ateuszu ateusze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ateista
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ateuszostwo n, ateizowanie n, zateizowanie n, ateista mos, ateistka ż, ateizm mrz, ateizacja ż, ateistyczność ż
- forma żeńska ateuszka ż
- czas. ateizować ndk., zateizować dk.
- przym. ateistyczny, ateuszowski
- przysł. ateistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. atheus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ateista
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.