ananim (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ãˈnãɲĩm], AS: [ãnãńĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rodzaj pseudonimu; nazwisko autora zapisane w szyku odwróconym[1]; zob. też ananim w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ananim ananimy dopełniacz ananimu ananimów celownik ananimowi ananimom biernik ananim ananimy narzędnik ananimem ananimami miejscownik ananimie ananimach wołacz ananimie ananimy - przykłady:
- (1.1) Przykładem ananimu może być Iksmoreż – Żeromski.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἀνά + ὄνομα (aná + ónoma) → nad + imię[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ananym
- francuski: (1.1) ananyme
- niemiecki: (1.1) Ananym
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.