aeronomia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌaɛrɔ̃ˈnɔ̃mʲja], AS: [aerõnõmʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nauka badająca właściwości fizyczne i chemiczne górnych warstw atmosfery; zob. też aeronomia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik aeronomia dopełniacz aeronomii celownik aeronomii biernik aeronomię narzędnik aeronomią miejscownik aeronomii wołacz aeronomio - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. aero- + -nomia < gr. ἀήρος + νόμος
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) aeronomy
- francuski: (1.1) aéronomie ż
- niemiecki: (1.1) Aeronomie ż
- węgierski: (1.1) aeronómia
- włoski: (1.1) aeronomia ż
- źródła:
aeronomia (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /a.e.ro.no.ˈmi.a/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.