admonicja (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˌadmɔ̃ˈɲiʦ̑ʲja], AS: [admõńicʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. nagana
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik admonicja admonicje dopełniacz admonicji admonicji / przest. admonicyj[1] celownik admonicji admonicjom biernik admonicję admonicje narzędnik admonicją admonicjami miejscownik admonicji admonicjach wołacz admonicjo admonicje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przygana, upomnienie, reprymenda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. admonicyja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. admonitiō[2]
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- zobacz listę tłumaczeń w haśle: nagana
- źródła:
- ↑
Hasło „admonicja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Tadeusz Bujnicki, Pozytywizm, WSiP, Warszawa 1989, s. 230.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.