adiacente (język włoski)

wymowa:

IPA: /a.dja.ˈʧɛn.te/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przyległy, sąsiedni, położony tuż obok

(1.2) geom. przyległy

odmiana:

(1.1-2) lp adiacente m ż; lm adiacenti m ż

przykłady:

(1.1) La nostra casa è adiacente alla chiesa. → Nasz dom położony jest tuż obok kościoła.

(1.1) La piazza e le vie adiacenti erano gremite di popolo. → Plac i sąsiednie ulice były wypełnione ludźmi.

(1.1) Questa è una carta della Toscana e delle isole adiacenti. → To jest mapa Toskanii i przyległych wysp.

składnia:

(1.1-2) adiacente + a + qualcosa

kolokacje:

(1.2) angoli adiacenti → kąty przyległe

synonimy:

(1.1) attaccato, attiguo, confinante, contermine, contiguo, finitimo, limitrofo, prossimo, vicino

antonimy:

(1.1) discosto (da), distante (da), lontano (da), separato (da)

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. adiacenza ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. adiacens, -entis < łac. adiacere

uwagi:

źródła: