abbuś (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈabːuɕ], AS: [a•buś], zjawiska fonetyczne: gemin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. ksiądz[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) katabas, klecha, księżulo, labuś
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abat mos, abatysa ż, abbowie mos, labuś mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. abbé[1] + pol. -uś
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ksiądz
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „abbuś” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.