Trypolitańczyk (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Trypolitanii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Trypolitańczyk Trypolitańczycy dopełniacz Trypolitańczyka Trypolitańczyków celownik Trypolitańczykowi Trypolitańczykom biernik Trypolitańczyka Trypolitańczyków narzędnik Trypolitańczykiem Trypolitańczykami miejscownik Trypolitańczyku Trypolitańczykach wołacz Trypolitańczyku Trypolitańczycy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Trypolitania ż, Trypolis mrz, trypolitańczyk mos, trypolitanka ż
- forma żeńska Trypolitanka ż
- przym. trypolitański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) tripolitaniar
- włoski: (1.1) tripolitano m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.