Tau (język niemiecki)
Τ τ
- wymowa:
- lp IPA: [taʊ̯] lm IPA: [taʊ̯s]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rosa
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) lina
- (2.2) tau
- odmiana:
- (1.1)[1]blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik der Tau dopełniacz des Taus
des Tauescelownik dem Tau biernik den Tau - (2.1)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das Tau die Taue dopełniacz des Taus
des Tauesder Taue celownik dem Tau den Tauen biernik das Tau die Taue - (2.2)[3]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das Tau die Taus dopełniacz des Tau[4]
des Tausder Taus celownik dem Tau den Taus biernik das Tau die Taus - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (2.2) griechischer Buchstabe
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tauen n
- czas. tauen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (2.2) gr. ταῦ
- uwagi:
- źródła:
Tau (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- Taoj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) astr. Gołąb[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Astronomia
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.