Tahiti (język polski)
Tahiti (1.1)
- wymowa:
- ‹Taiti› IPA: [taˈjitʲi], AS: [tai ̯itʹi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza i ̯
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. wyspa na południowym Pacyfiku, należąca do Polinezji Francuskiej; zob. też Tahiti w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tahiti Tahiti dopełniacz Tahiti Tahiti celownik Tahiti Tahiti biernik Tahiti Tahiti narzędnik Tahiti Tahiti miejscownik Tahiti Tahiti wołacz Tahiti Tahiti - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tahitańczyk m, Tahitanka ż, tahitański mrz
- przym. tahitański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tahiti
- białoruski: (1.1) Таіці n
- bułgarski: (1.1) Таити
- esperanto: (1.1) Tahitio
- rosyjski: (1.1) Таити n
- słowacki: (1.1) Tahiti n
- ukraiński: (1.1) Таїті n, Тагіті n
- źródła:
Tahiti (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Tahiti (język francuski)
Tahiti (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ta.i.ti]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) geogr. Tahiti[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Tahiti” w: Jolanta Sikora-Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2015, ISBN 978-83-63556-23-5, s. 620.
Tahiti (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [taˈhiti]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
Tahiti (język słowacki)
Tahiti (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.