tahitański (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Tahiti lub Tahitańczykami, dotyczący Tahiti (wyspy na Oceanie Spokojnym)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język tahitański; zob. też język tahitański w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	tahitański		tahitańska	tahitańskie	tahitańscy	tahitańskie
dopełniacz	tahitańskiego		tahitańskiej	tahitańskiego	tahitańskich
celownik	tahitańskiemu		tahitańskiej	tahitańskiemu	tahitańskim
biernik	tahitańskiego	tahitański	tahitańską	tahitańskie	tahitańskich	tahitańskie
narzędnik	tahitańskim		tahitańską	tahitańskim	tahitańskimi
miejscownik	tahitańskim		tahitańskiej	tahitańskim	tahitańskich
wołacz	tahitański		tahitańska	tahitańskie	tahitańscy	tahitańskie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) gardenia tahitańska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tahiti n, Tahitańczyk mos, Tahitanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tahitian
• białoruski: (1.1) таіцянскі
• bułgarski: (1.1) таитянски
• czeski: (1.1) tahitský
• francuski: (1.1) tahitien
• niemiecki: (1.1) tahitianisch
• rosyjski: (1.1) таитянский
• słowacki: (1.1) tahitský; (2.1) tahitčina ż
• ukraiński: (1.1) таїтянський
• włoski: (1.1) tahitiano

źródła: