Türkisch (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈtʏʁkɪʃ]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) turecki, język turecki
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das) Türkisch dopełniacz (des) Türkisch
(des) Türkischscelownik (dem) Türkisch biernik (das) Türkisch - przykłady:
- (1.1) Er spricht fließend Türkisch. → On mówi biegle po turecku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) auf Türkisch • in Türkisch
- synonimy:
- (1.1) die türkische Sprache
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Türkei ż, Türkische n, Türke m, Türkin ż
- przym. türkisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.