Stein (język niemiecki)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kamień, kamyk
- (1.2) bot. pestka
- odmiana:
- (1.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Stein die Steine dopełniacz des Steins
des Steinesder Steine celownik dem Stein den Steinen biernik den Stein die Steine - przykłady:
- (1.2) Die Nektarine hat einen scharfkantigen Stein. → Nektarynka ma pestkę o ostrych brzegach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Steinbrech • Steinbruch
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Steinen n, Steinigen n, Steinigung ż
- czas. steinen, steinigen
- przym. steinig, steinern
- związki frazeologiczne:
- (1.1) ein Tropfen auf den heißen Stein
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.