Saturnus (język łaciński)
Saturnus (1.1)
Saturnus (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) mit. rzym. Saturn[1]
- (1.2) astr. Saturn
- odmiana:
- (1.1) Sāturnus, Sāturnī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Sāturnus dopełniacz Sāturnī celownik Sāturnō biernik Sāturnum ablatyw Sāturnō wołacz Sāturne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Saturni dies → sobota
- synonimy:
- (1.2) Phaenon, Phaethon
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) deus
- (1.1) planeta
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. saturnalia n, Saturnalia n lm
- przym. Saturnius, Saturnalis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- etruski
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Saturnus” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 607.
Saturnus (język szwedzki)
Saturnus (1.1)
Saturnus (2.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna
- (1.1) mit. rzym. Saturn
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (2.1) astr. Saturn
- odmiana:
- nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (2.1) zobacz też: Merkurius • Venus • Jorden • Mars • Jupiter • Saturnus • Uranus • Neptunus
- (2.1) zobacz też: astronomia w języku szwedzkim
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.