Rugia (język polski)
Rugia (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈruɟja], AS: [ruǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geogr. niemiecka wyspa na Morzu Bałtyckim[1]; zob. też Rugia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Rugia dopełniacz Rugii celownik Rugii biernik Rugię narzędnik Rugią miejscownik Rugii wołacz Rugio - przykłady:
- (1.1) Amerykanie właśnie mijali Rugię na wysokości 20 000 m, wciąż przyspieszając[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wyspa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Rugijczyk mos, Rugijka ż
- przym. rugijski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 209. - ↑ Jerzy Gotowała, Najkrócej żyją motyle. Lotnictwo rozpoznawcze wciąż niezbędne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.