Marsylianka (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌmarsɨˈlʲjãnka], AS: [marsylʹi ̯ãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- akc. pob.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) francuska pieśń rewolucyjna, dziś hymn Francji; zob. też Marsylianka w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
(1.1) W okresie restauracji „Marsylianka” była zakazana.
składnia:
kolokacje:
(1.1) śpiewać Marsyliankę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Marsylia ż, marsylianin m, marsylczyk m, marsylianka ż, marsylka ż
przym. marsylski
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. „La Marseillaise”; pieśń tę śpiewali ochotnicy z Marsylii, którzy przybyli do Paryża i zgromadzili się na Placu Bastylii, paryżanie podchwycili ją i nazwali „Marsylianką”[1]
uwagi:
zobacz też: karmaniola
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Marsylianka” w: Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 182.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.