Magnet (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: /magˈneːt/ lm /magˈneːtə/ lub /magˈneːtən/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) fiz. magnes
- odmiana:
- (1.1) [1] lub
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Magnet die Magneten dopełniacz des Magneten der Magneten celownik dem Magneten den Magneten biernik den Magneten die Magneten przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Magnet die Magnete dopełniacz des Magnetes
des Magnetsder Magnete celownik dem Magnet
przest. dem Magneteden Magneten biernik den Magnet die Magnete - przykłady:
- (1.1) Der Magnet zieht Eisen an. → Magnes przyciąga żelazo.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. magnetisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.