Kennzeichen (język niemiecki)
ein Kennzeichen (1.4-5)
- wymowa:
-
- lp IPA: [ˈkɛnʦaɪ̯çən] lm IPA: [ˈkɛnʦaɪ̯çən]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) oznaczenie, oznakowanie, oznaka, znak
- (1.2) znak szczególny
- (1.3) adm. identyfikator, numer, znak
- (1.4) mot. numer (rejestracyjny)
- (1.5) mot. tablica rejestracyjna
- odmiana:
- (1.1-5)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das Kennzeichen die Kennzeichen dopełniacz des Kennzeichens der Kennzeichen celownik dem Kennzeichen den Kennzeichen biernik das Kennzeichen die Kennzeichen - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.4) Kraftfahrzeugkennzeichen, Kfz-Kennzeichen, Kraftfahrzeugnummer, Kfz-Nummer
- (1.5) Kennzeichenschild, Nummernschild
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kennzeichnen n, Kennzeichnung ż
- czas. kennzeichnen
- przym. kennzeichnend
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.4-5) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Motoryzacja
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.