Indoeuropejczyk (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˌĩndɔɛwrɔˈpɛjʧ̑ɨk], AS: [ĩndoeu̯ropei ̯čyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• u → ł • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) jęz. członek grupy ludów posługujących się językami indoeuropejskimi; zob. też Indoeuropejczycy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Indoeuropejczyk Indoeuropejczycy dopełniacz Indoeuropejczyka Indoeuropejczyków celownik Indoeuropejczykowi Indoeuropejczykom biernik Indoeuropejczyka Indoeuropejczyków narzędnik Indoeuropejczykiem Indoeuropejczykami miejscownik Indoeuropejczyku Indoeuropejczykach wołacz Indoeuropejczyku Indoeuropejczycy - przykłady:
- (1.1) Indoeuropejczycy to umowna nazwa grupy ludów posługujących się językami indoeuropejskimi.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. indoeuropeistyka ż, indoeuropeista mos
- forma żeńska Indoeuropejka ż
- przym. indoeuropejski, indoeuropeistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) indoeuropar
- esperanto: (1.1) hindeŭropano, hind–eŭropano
- francuski: (1.1) Indo-Européen m
- hiszpański: (1.1) indoeuropeo m
- nowogrecki: (1.1) Ινδοευρωπαίος m
- rosyjski: (1.1) индоевропеец m
- słowacki: (1.1) Indoeurópan m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.