Ecclesiasticus (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Ecclesiasticus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) bibl. Mądrość Syracha, Eklezjastyk[1]
- odmiana:
- (1) Ecclēsiasticus, ~ī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Ecclēsiasticus dopełniacz Ecclēsiasticī celownik Ecclēsiasticō biernik Ecclēsiasticum ablatyw Ecclēsiasticō wołacz Ecclēsiastice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ecclesia ż, Ecclesiastes m, ecclesiasticus m, ecclesiola ż
- przym. ecclesiasticus
- przysł. ecclesiastice
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. ecclesiasticus
- źródłosłów dla ang. Ecclesiasticus, franc. Ecclésiastique
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 215.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.