Dominikanin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɔ̃mʲĩɲiˈkãɲĩn], AS: [dõmʹĩńikãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) obywatel Dominikany[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Dominikanin Dominikanie dopełniacz Dominikanina Dominikanów celownik Dominikaninowi Dominikanom biernik Dominikanina Dominikanów narzędnik Dominikaninem Dominikanami miejscownik Dominikaninie Dominikanach wołacz Dominikaninie Dominikanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dominikana ż
- forma żeńska Dominikanka ż
- przym. dominikański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Dominikana + -anin
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) dominikar
- hiszpański: (1.1) dominicano m
- kataloński: (1.1) dominicà m
- niemiecki: (1.1) Dominikaner m
- rosyjski: (1.1) доминиканец m
- słowacki: (1.1) Dominikánec m
- szwedzki: (1.1) dominiker w
- ukraiński: (1.1) домініканець m
- włoski: (1.1) dominicano m
- źródła:
- ↑ Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych, 20.04.2011
- ↑
Urzędowy wykaz nazw państw i terytoriów niesamodzielnych, wydanie IV, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2017, ISBN 978-83-254-2558-6, s. 9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.