Dickkopf (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈdɪkˌkɔp͡f]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) pot. upór, przekora
- (1.2) pot. uparciuch
- odmiana:
- (1.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Dickkopf die Dickköpfe dopełniacz des Dickkopfes
des Dickkopfsder Dickköpfe celownik dem Dickkopf
przest. dem Dickkopfeden Dickköpfen biernik den Dickkopf die Dickköpfe - przykłady:
- (1.2) Er ist ein richtiger Dickkopf. → On jest prawdziwym uparciuchem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) einen Dickkopf haben
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Charaktereigenschaft
- (1.1) Mensch, Charaktereigenschaft
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dickköpfigkeit ż
- przym. dickköpfig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) por. Dickkopf • Dickschädel • Hartschädel • Klotzkopf • Quadratschädel • Querkopf • Rappelkopf • Rammschädel • sturer Bock • Sturkopf • Starrkopf • Steckkopf • Sturschädel • Trotzkopf
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.