Boromeuszowy (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik dzierżawczy
- (1.1) przest. gw.[1][2] taki, który należy do Boromeusza
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik Boromeuszowy Boromeuszowa Boromeuszowe Boromeuszowi Boromeuszowe dopełniacz Boromeuszowego Boromeuszowej Boromeuszowego Boromeuszowych celownik Boromeuszowemu Boromeuszowej Boromeuszowemu Boromeuszowym biernik Boromeuszowego Boromeuszowy Boromeuszową Boromeuszowe Boromeuszowych Boromeuszowe narzędnik Boromeuszowym Boromeuszową Boromeuszowym Boromeuszowymi miejscownik Boromeuszowym Boromeuszowej Boromeuszowym Boromeuszowych wołacz Boromeuszowy Boromeuszowa Boromeuszowe Boromeuszowi Boromeuszowe nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Lidzia nazbierała moreli w Boromeuszowym ogródku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Boromeusz mos, Boromeuszek mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Boromeusz + -owy
- uwagi:
- (1.1) Przymiotnik utworzony od imienia własnego, odpowiadający na pytanie czyj?, zakończony na -owy, odnoszący się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN. - ↑ Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło „Przymiotniki dzierżawcze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.