Bieszczady (język polski)
Bieszczady (1.1) – Połonina Caryńska
- wymowa:
- IPA: [bʲjɛʃˈʧ̑adɨ], AS: [bʹi ̯eščady], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. zachodnia część Beskidów Wschodnich; zob. też Bieszczady w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik Bieszczady dopełniacz Bieszczad/Bieszczadów[1] celownik Bieszczadom biernik Bieszczady narzędnik Bieszczadami miejscownik Bieszczadach wołacz Bieszczady - przykłady:
- (1.1) W Bieszczadach występują rośliny i zwierzęta niespotykane w innych częściach Polski.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Bieszczady Wschodnie • Bieszczady Zachodnie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Beskidy Wschodnie
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bieszczadzki
- rzecz. bieszczadnik mos, bieszczadniczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Ostbeskiden lm
- rosyjski: (1.1) Бещады (Beŝady) lm
- słowacki: (1.1) Beščady lm
- źródła:
- ↑ Maciej Malinowski, Bieszczad albo Bieszczadów, „Obcy język polski” (14)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.