Bescheinigung (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [bəˈʃaɪ̯nɪɡʊŋ]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zaświadczenie
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Bescheinigung die Bescheinigungen dopełniacz der Bescheinigung der Bescheinigungen celownik der Bescheinigung den Bescheinigungen biernik die Bescheinigung die Bescheinigungen - przykłady:
- (1.1) Ich stelle Ihnen gerne eine Bescheinigung aus. → Chętnie wystawię panu/pani/państwu zaświadczenie.
- składnia:
- (1.1) Bescheinigung über etw. (Akk.)
- kolokacje:
- (1.1) eine Bescheinigung ausstellen / vorlegen
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Bescheinigen n
- czas. bescheinigen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.