-fonia (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
temat słowotwórczy
- (1.1) ostatni człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z dźwiękiem lub głosem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik -fonia -fonie dopełniacz -fonii -fonii / przest. -fonij celownik -fonii -foniom biernik -fonię -fonie narzędnik -fonią -foniami miejscownik -fonii -foniach wołacz -fonio -fonie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) afonia • kakofonia • stereofonia • symfonia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fonia ż, fonacja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. φωνή → głos
- uwagi:
- zobacz słowa kończące się na „-fonia”
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.