קוקן (jidysz)

transliteracja:

YIVO: kukn; polska: kukn

wymowa:

IPA: /ˈkʊkn/; IPA: [ˈkʊkŋ̩]

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) patrzeć, spoglądać

(1.2) zważać, zwracać uwagę, brać pod uwagę, uwzględniać, liczyć się (z czymś)

(1.3) (o oknach itp.) wychodzić

czasownik zwrotny

(2.1) קוקן זיך → przeglądać się^[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) lm od: קוק

odmiana:

(1-2) lp איך קוק, דו קוקסט, ער / זי / עס קוקט ‖ lm מיר קוקן, איר קוקט, זיי קוקן ‖ fp האָבן + געקוקט

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) קוקן אויף → patrzeć na + B.

(1.1) קוקן אין שפּיגל → patrzeć w lustro

(1.2) קוקן אויף → zważać / zwracać uwagę na + B.

(1.2) ניט קוקנדיק / געקוקט אויף → nie zważając / zwracając uwagi na + B., (po)mimo + D.

(1.3) קוקן אויף → wychodzić na + B.

(2.1) קוקן זיך אין שפּיגל → przeglądać się w lustrze^[1]

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. קוק, קוקעלע

czas. אויסקוקן

związki frazeologiczne:

קוקן קרום → patrzeć krzywo

קוקן און → (robić coś) a vista / z marszu

etymologia:

śwn. gücken, por. niem. gucken^[2]

uwagi:

źródła: