אָנרופֿן (jidysz)

transliteracja:
YIVO: onrufn; polska: onrufn
wymowa:
IPA: /ˈɔnʀʊfn/; IPA: [ˈɔnˌʀʊfn̩]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) nazywać, zwać, dawać na imię, nadawać imię, wołać
(1.2) przywoływać, wspominać, cytować, wymieniać, przytaczać
(1.3) telefonować, dzwonić[1]

czasownik zwrotny

(2.1) אָנרופֿן זיך → nazywać się, zwać się, mieć na imię[2][3][4]
(2.2) אָנרופֿן זיך → (przed cytatem lub po nim) odzywać się, odpowiadać, mówić, rzec
(2.3) אָנרופֿן זיך → (o chorobie itp.) odzywać się, nawracać, odnawiać się[2]
odmiana:
(1-2) lp איך רוף אָן, דו רופֿסט אָן, ער / זי / עס רופֿט אָן ‖ lm מיר רופֿן אָן, איר רופֿט אָן, זיי רופֿן אָן ‖ fp האָבן + אָנגערופֿן
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. אָנרוף
czas. רופֿן
związki frazeologiczne:
אָנרופֿן דאָס קינד בײַם נאָמען = אָנרופֿן דאָס קינד מיטן נאָמען → nazywać rzeczy po imieniu, mówić wprost / szczerze, mówić bez ogródek[1]
etymologia:
jid. אָן + רופֿן
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Yitskhok Niborski, Bernard Vaisbrot, Dictionnaire yiddish-français, Bibliothèque Medem, Paryż 2002, ISBN 2951137273, s. 92.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „אָנרופֿן” w: Alexander Harkavy, Yiddish-English-Hebrew dictionary, opublikowane przez autora, Nowy Jork 1925, s. 67.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „אָנרופנ זיכ” w: С. Рохкинд, Г. Шкляр, Еврейско-русский словарь, Академия наук БССР, Mińsk 1940–1941, s. 143.
  4. ↑ Hasło „ónrufn” w: Ronald Lötzsch, Jiddisches Wörterbuch, Duden, Mannheim, Lipsk, Wiedeń, Zurych 1992, ISBN 341106241X, s. 135.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.