корінь (język ukraiński)
- transliteracja:
- korìnʹ
- wymowa:
- ко́рінь zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) korzeń[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ко́рінь ко́рені dopełniacz ко́реня ко́ренів celownik ко́реню, ко́реневі ко́реням biernik ко́рінь ко́рені narzędnik ко́ренем ко́ренями miejscownik на/у ко́рені, ко́реню на/у ко́ренях wołacz ко́реню ко́рені - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) гвозди́чний ко́рінь • ірний корінь • корінь п'яний • бичачий корінь • корінь красний • корінь цареградський
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „КО́РІНЬ” w: Словник української мови. Академічний тлумачний словник (1970—1980).
- ↑ Hasło „ко́рінь” w: Словники України online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.