ангелъ (język staro-cerkiewno-słowiański)
анг҄елъ (1.1)
- transliteracja:
- ang'elǔ
- wymowa:
- анг҄елъ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rel. anioł[1]
- (1.2) przen. książę[1]
- odmiana:
- (1.1-2) deklinacja I (o-tematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik анг҄елъ анг҄ела анг҄ели dopełniacz анг҄ела анг҄елоу анг҄елъ celownik анг҄елоу, анг҄елови анг҄елома анг҄еломъ biernik анг҄елъ, анг҄ела анг҄ела анг҄елꙑ narzędnik анг҄еломъ анг҄елома анг҄елꙑ miejscownik анг҄елѣ анг҄елоу анг҄елѣхъ wołacz анг҄еле анг҄ела анг҄ели - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. анг҄ельскъ
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- sztuczne zapożyczenie z gr. ἄγγελος → posłaniec
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.