Κωνσταντινούπολη (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [kostadiˈnupoʎi]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. Stambuł
- (1.2) geogr. hist. Konstantynopol
- odmiana:
- przykłady:
- (1.2) Η Κωνσταντινούπολη ήταν η πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. → Konstantynopol był stolicą Imperium Bizantyjskiego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) Πόλη
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Πολίτισσα ż, Κωνσταντίνος m, Κωνσταντινουπολίτης m, Κωνσταντινουπολίτισσα ż
- przym. πολίτικος
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) koine Κωνσταντινούπολις
- uwagi:
- źródła:
Κωνσταντινούπολη (język starogrecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hist. Konstantynopol
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Κωνσταντίνος m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) koine Κωνσταντινούπολις < koine Κωνσταντίνου + πόλις → miasto Konstantyna; od imienia założyciela miasta, cesarza Konstantyna I Wielkiego (łac. Gaius Flavius Valerius Constantinus)
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.