Κωνσταντίνος (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [kon.stan.ˈdi.nos]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) Konstantyn, Konstanty
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ο Κωνσταντίνος dopełniacz του Κωνσταντίνου biernik τον Κωνσταντίνο wołacz Κωνσταντίνε / Κωνσταντίνο - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zdrobn. Κώστας, Κωστάκης, Κωστής, Ντίνος
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Κωνσταντινούπολη ż, Ντίνος m, Ντίνα ż
- zdrobn. Κώστας m, Κωστάκης m, Κωστής m
- forma żeńska Κωνσταντίνα ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śr.gr. Κωνσταντῖνος < łac. Constantinus
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.