żydzieć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zżydzieć)

(1.1) pot. stawać się skąpym
odmiana:
(1.1) koniugacja III
przykłady:
(1.1) Z biegiem lat staruch żydział coraz bardziej, skąpiąc swoim siostrzeńcom paru groszy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pożydzenie n, zżydzenie n, zażydzenie n, zażydzanie n, żyd mos, Żyd mos, żydowszczyzna ż, żydzenie n
czas. zażydzać, żydzić ndk., pożydzić dk., zażydzić dk., zżydzieć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. żyd + -eć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.