żelbet (język polski)

żelbet (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʒɛlbɛt], AS: [želbet], ​

znaczenia:

skrótowiec grupowy w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego^[1]

(1.1) = bud. żelazobeton; zob. też żelbet w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żelbet	żelbety
dopełniacz	żelbetu	żelbetów
celownik	żelbetowi	żelbetom
biernik	żelbet	żelbety
narzędnik	żelbetem	żelbetami
miejscownik	żelbecie	żelbetach
wołacz	żelbecie	żelbety

przykłady:

(1.1) Fundament wykonaliśmy z żelbetu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) stawiać coś z żelbetu • słup / filar / strop / ściana / fundament / konstrukcja / szkielet / … z żelbetu

synonimy:

(1.1) żelazobeton, żelbeton, stalbet, stalobeton

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kompozyt

hiponimy:

(1.1) siatkobeton, strunobeton, kablobeton, drutobeton

holonimy:

meronimy:

(1.1) żelazo, beton

wyrazy pokrewne:

rzecz. żelazobeton m, żelbeton m

przym. żelbetowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. żelazobeton < pol. żelazo + beton

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) reinforced concrete, ferroconcrete
• białoruski: (1.1) жалезабетон m
• bułgarski: (1.1) железобетон m
• czeski: (1.1) železobeton m
• duński: (1.1) jernbeton w, armeret beton w
• esperanto: (1.1) ferbetono, ŝtalbetono, subferigita betono, armita betono
• fiński: (1.1) teräsbetoni
• francuski: (1.1) béton armé m
• górnołużycki: (1.1) železowy beton m
• hiszpański: (1.1) hormigón armado m
• niemiecki: (1.1) Stahlbeton m
• nowogrecki: (1.1) οπλισμένο σκυρόδεμα n
• rosyjski: (1.1) железобетон m
• ukraiński: (1.1) залізобетон m

źródła: