łajba (język polski)
_120131-N-ZZ999-002.jpg.webp)
łajba (1.1)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. stara łódź lub statek w kiepskim stanie technicznym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łajba łajby dopełniacz łajby łajb celownik łajbie łajbom biernik łajbę łajby narzędnik łajbą łajbami miejscownik łajbie łajbach wołacz łajbo łajby - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ros. лайба[2] < fiń. laiva[3][4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „łajba” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 547.
- ↑ Tadeusz Kuroczycki, Wojciech Ryszard Rzepka, Zapożyczenia leksykalne z rosyjskiego w polszczyźnie pisanej, Studia Rossica Posnaniensia 10, 107-115, Poznań 1978, s. 109.
- ↑ Hasło „łajba” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Толковый словарь Ушакова
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.