łańcucianin (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Łańcuta[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łańcucianin łańcucianie dopełniacz łańcucianina łańcucian celownik łańcucianinowi łańcucianom biernik łańcucianina łańcucian narzędnik łańcucianinem łańcucianami miejscownik łańcucianinie łańcucianach wołacz łańcucianinie łańcucianie depr. M. i W. lm: (te) łańcuciany - przykłady:
- (1.1) Pogoda spłatała łańcucianom niezłego figla.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Łańcut m
- forma żeńska łańcucianka ż
- przym. łańcucki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Łańcut + -anin < niem. Landshut
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „łańcucianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.