malik

See also: Malik and malík

English

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

malik (plural maliks)

  1. A tribal chieftain in certain areas of Afghanistan and Pakistan, especially among the Pashtuns.
    • 2012, Kimberly Marten, Warlords: Strong-Arm Brokers in Weak States, Ithaca, NY: Cornell University Press, →ISBN, page 41:
      These outsiders introduced the idea that certain maliks in the nang areas, like the khans in the qalang areas, could receive special privileges in representing the jirga to the outside world. ¶ The notion of paying favored maliks in the FATA for their cooperation did not begin with the British.
  2. A tribal chieftain in modern Assyrian society.
    • 1935, Ronald Sempill Stafford, The Tragedy of the Assyrian Minority in Iraq:
      The leader of this party was Khoshaba, one of the chiefs, though not the real malik of the Lower Tiyari clan.

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

malik (plural maliks)

  1. An upper-caste landlord in the southern part of Bihar in eastern India.
    • 1991, Gyan Prakash, “Becoming a Bhuinya: Oral Traditions and Contested Domination in Eastern India”, in Douglas Haynes, Gyan Prakash, editors, Contesting Power: Resistance and Everyday Social Relations in South Asia, Berkeley, CA: University of California Press, →ISBN, page 145:
      [] the essay interprets the oral traditions of the outcaste Bhuinyas who have traditionally worked as the kamias or dependent labourers of maliks or upper-caste landlords in the southern part of Bihar in eastern India. [] But the kamias' ties with the maliks predated the designation of the relationship as bondage in the nineteenth century.

Anagrams

Azerbaijani

Etymology

From Arabic مَالِك (mālik).

Pronunciation

  • (file)

Noun

malik (definite accusative maliyi, plural maliklər)

  1. owner

Declension

    Declension of malik
singular plural
nominative malik
maliklər
definite accusative maliki
malikləri
dative malikə
maliklərə
locative malikdə
maliklərdə
ablative malikdən
maliklərdən
definite genitive malikin
maliklərin
    Possessive forms of malik
nominative
singular plural
mənim (my) malikim maliklərim
sənin (your) malikin maliklərin
onun (his/her/its) maliki malikləri
bizim (our) malikimiz maliklərimiz
sizin (your) malikiniz malikləriniz
onların (their) maliki or malikləri malikləri
accusative
singular plural
mənim (my) malikimi maliklərimi
sənin (your) malikini maliklərini
onun (his/her/its) malikini maliklərini
bizim (our) malikimizi maliklərimizi
sizin (your) malikinizi maliklərinizi
onların (their) malikini or maliklərini maliklərini
dative
singular plural
mənim (my) malikimə maliklərimə
sənin (your) malikinə maliklərinə
onun (his/her/its) malikinə maliklərinə
bizim (our) malikimizə maliklərimizə
sizin (your) malikinizə maliklərinizə
onların (their) malikinə or maliklərinə maliklərinə
locative
singular plural
mənim (my) malikimdə maliklərimdə
sənin (your) malikində maliklərində
onun (his/her/its) malikində maliklərində
bizim (our) malikimizdə maliklərimizdə
sizin (your) malikinizdə maliklərinizdə
onların (their) malikində or maliklərində maliklərində
ablative
singular plural
mənim (my) malikimdən maliklərimdən
sənin (your) malikindən maliklərindən
onun (his/her/its) malikindən maliklərindən
bizim (our) malikimizdən maliklərimizdən
sizin (your) malikinizdən maliklərinizdən
onların (their) malikindən or maliklərindən maliklərindən
genitive
singular plural
mənim (my) malikimin maliklərimin
sənin (your) malikinin maliklərinin
onun (his/her/its) malikinin maliklərinin
bizim (our) malikimizin maliklərimizin
sizin (your) malikinizin maliklərinizin
onların (their) malikinin or maliklərinin maliklərinin

Predicative

malik

  1. (with dative) to possess
    Synonym: sahib

Conjugation

*imək (to be) being a defective verb, its missing forms are supplied by the present simple copulas (appearing as suffixes), and by olmaq. The actual infinitive form would be malik olmaq, as the verb olmaq serves as infinitive form of *imek and itself.

Usage notes

The possessor is in the nominative case, whereas the possession is in the dative case: O böyük sərvətə malik idi.He possessed a lot of wealth. POSESSOR POSESSION VERB o böyük sərvət malik idi 3SG big wealth-DAT posessor was

References

  • malik” in Obastan.com.

Greenlandic

Etymology

From Proto-Inuit *malǝɣ (wave, rough sea), from Proto-Eskimo *mal(i)- (wave). Compare mallerpoq (the sea has risen).

Noun

malik (plural mallit)

  1. wave

Declension

References

Indonesian

Etymology

Inherited from Malay malik, from Arabic مَالِك (mālik).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈma.lɪʔ/
  • Rhymes: -lɪʔ
  • Hyphenation: ma‧lik

Noun

malik (plural malik-malik, first-person possessive malikku, second-person possessive malikmu, third-person possessive maliknya)

  1. owner
  2. master
    Synonym: tuan
  3. king; ruler
    Synonym: raja

Further reading

Maranao

Etymology

Ultimately from Arabic مَلِك (malik).

Noun

malik

  1. king

References

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish مالك (malik), from Arabic مَالِك (mālik).

Pronunciation

  • IPA(key): /mǎlik/
  • Hyphenation: ma‧lik

Noun

màlik m (Cyrillic spelling ма̀лик)

  1. (regional, obsolete) master, ruler

References

  • malik” in Hrvatski jezični portal

Tagalog

Pronunciation

  • IPA(key): /maˈlik/, [mɐˈlik]
  • Hyphenation: ma‧lik

Verb

malík (complete nalik, progressive nanalik, contemplative babalik, Baybayin spelling ᜋᜎᜒᜃ᜔) (obsolete)

  1. Apheretic form of bumalik (infinitive): to return
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.