Pałac Niepodległości
Палац Незалежнасцi
Ilustracja
Pałac Niepodległości w Mińsku
Państwo

 Białoruś

Miasto wydzielone

 Mińsk

Typ budynku

pałac

Architekt

Uładzimir Archanhielski

Powierzchnia użytkowa

50 tys. m²

Rozpoczęcie budowy

czerwiec 2011

Ukończenie budowy

24 października 2013

Położenie na mapie Mińska
Mapa konturowa Mińska, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Niepodległości”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Niepodległości”
53°55′36″N 27°31′32″E/53,926667 27,525556

Pałac Niepodległości w Mińsku (biał. Палац Незалежнасцi) – pałac znajdujący się w stolicy Białorusi przy Prospekcie Zwycięzców, wybudowany w latach 2011–2013.

7 maja 2013 roku prezydent Białorusi, Alaksandr Łukaszenka powiedział, że Pałac Niepodległości w połączeniu z Placem Flagi Państwowej podkreśli nienaruszalność białoruskiej państwowości i niepodległości[1]. W Pałacu odbywają się ważne wydarzenia publiczne takie jak składania listów uwierzytelniających przez zagranicznych ambasadorów czy goszczenie szefów państw odwiedzających Republikę Białorusi[2]. W październiku 2013 roku Alaksandr Łukaszenka zapowiedział, że budynek będzie otwarty dla zwiedzających, jednak pałac nie został udostępniony turystom i odkąd został oddany do użytku, jest pilnowany przez straż[3].

Pałac ma kilkaset pomieszczeń o łącznej powierzchni 50 tysięcy metrów kwadratowych[4] i jest orientowany.

Pierwszym oficjalnym spotkaniem w Pałacu Niepodległości było spotkanie Najwyższej Euroazjatyckiej Rady Gospodarczej 24 października 2013 roku. Następnego dnia odbyło się spotkanie rady szefów państw członkowskich Wspólnoty Niepodległych Państw[5]. 25 lutego 2014 roku Alaksandr Łukaszenka wręczył trzykrotnej złotej medalistce igrzysk w Soczi, Darji Domraczawej, tytuł Bohatera Białorusi[5].

26 sierpnia 2014 roku w Pałacu Niepodległości odbyło się spotkanie Rosji, Ukrainy, Białorusi, Kazachstanu oraz Unii Europejskiej związane z wojną w Donbasie[6]. 12 lutego 2015 roku w pałacu ogłoszono przyjęcie postanowień porozumienia zwanego Mińsk II, które przewidywało wycofanie ciężkiego sprzętu z linii frontu, uwolnienie jeńców wojennych i reformę konstytucyjną na Ukrainie[7].

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.