Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1924 |
Rozformowanie |
1939 |
Tradycje | |
Rodowód |
PKU Królewska Huta |
Komendanci | |
Pierwszy |
ppłk Ludwik Ott |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Chorzów (Królewska Huta) |
Podległość | |
Skład |
PKU typ I |
Komenda Rejonu Uzupełnień Chorzów (KRU Chorzów) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].
Historia komendy
26 marca 1924 roku został ogłoszony rozkaz O. I. Szt. Gen. 2124/Org. ministra spraw wojskowych w sprawie podziału terytorialnego Górnego Śląska na wojskowe okręgi poborowe. Rozkaz powoływał do życia Powiatową Komendę Uzupełnień Królewska Huta. Okręg poborowy obejmował miasto Królewska Huta oraz powiaty: tarnogórski i świętochłowicki[2][3]. 12 kwietnia 1924 roku w Dzienniku Personalnym MSWojsk. została ogłoszona obsada personalna komendy[4].
Z dniem 1 października 1927 roku powiat tarnogórski został podporządkowany nowo utworzonej PKU Tarnowskie Góry, a okręg poborowy PKU Królewska Huta ograniczony do miasta Królewska Huta i powiatu świętochłowickiego[5].
W marcu 1930 roku PKU Królewska Huta nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr V i wciąż administrowała miastem Królewska Huta i powiatem świętochłowickim[6]. W grudniu tego roku PKU Królewska Huta posiadała skład osobowy typ I[7].
Z dniem 1 lipca 1934 roku Sejm Śląski zmienił nazwę miasta Królewska Huta na Chorzów[8]. 22 listopada 1934 roku minister spraw wojskowych zmienił nazwę garnizonu „Królewska Huta” na „Chorzów”[9].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Chorzów została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Chorzów przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[10], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[11]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Chorzów normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[12] .
Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr V, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień obejmował miasto Chorzów i powiat świętochłowicki[1].
Obsada personalna
Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Królewska Huta i KRU Chorzów, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938.
Komendanci | ||
---|---|---|
Stopień, imię i nazwisko | Okres pełnienia funkcji | Kolejne stanowisko (dalsze losy) |
ppłk piech. Ludwik Ott[uwaga 1] | IV 1924 – 30 IV 1927[25] | stan spoczynku |
ppłk piech. Rudolf Hulka[uwaga 2] | IV 1927[29] – 31 XII 1928[30] | stan spoczynku |
ppłk piech. Eugeniusz Skorupski | III 1929[31] – VIII 1931[32] | dyspozycja dowódcy OK V |
mjr piech. Edward Seweryn Jan Magiera | 8 IX 1931[33] – 1939[34] |
- I referent – mjr piech. Erwin Pallas (do VII 1925[37] → kierownik referatu w Dep. I MSWojsk.)
- II referent
- oficer instrukcyjny – por. Stanisław III Jabłoński[uwaga 3] (XI 1924[41] – VI 1925[42] → 11 pp)
- oficer ewidencyjny Tarnowskie Góry – por. kanc. Stanisław Łania (do II 1926[43])
- oficer ewidencyjny miasto Królewska Huta – urzędnik wojskowy X rangi / por. kanc. Aleksander Kiszakiewicz
- oficer ewidencyjny Świętochłowice – por. sam. Jan Mieczysław Szumski (do II 1926[44] → referent)
- kierownik I referatu administracji rezerw i zastępca komendanta
- kierownik II referatu poborowego
- kpt. kanc. Julian Zygmunt Menhard[uwaga 6] (II 1926 – VII 1927 → PKU Zawiercie[55])
- kpt. sam. Jan Mieczysław Szumski[uwaga 7] (VII 1929 – 31 III 1930 → stan spoczynku[56])
- kpt. kanc. Gustaw Hollanek (III[57] – IX 1930 → dyspozycja dowódcy OK V[58])
- kpt. piech. Franciszek Kielar (od IX 1930[59], był w VI 1935)
- referent
- referent inwalidzki – por. kanc. Stanisław Łania (II 1926 – IV 1929 → dyspozycja Ministra Pracy i Opieki Społecznej[62])
- kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Rudolf Maria Neuman[uwaga 9]
- kierownik II referatu uzupełnień – kpt. adm. (piech.) August Gottas[uwaga 10]
Uwagi
- ↑ ppłk piech. Ludwik Ott ur. 12 sierpnia 1875. Jesienią 1895 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 20 w Krakowie[13]. W latach 1898–1902 był przydzielony do pułkowej Komendy Okręgu Uzupełnień w Nowym Sączu na stanowisko oficera[14][15]. W 1903 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 20[16]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: kadeta-zastępcy oficera (starszeństwo z 1 września 1895)[17], porucznika (starszeństwo z 1 listopada 1896)[18], nadporucznika (starszeństwo z 1 maja 1901)[19] i kapitana (starszeństwo z 1 listopada 1914)[20]. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w PKU 46 pp w Samborze[21]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w PKU 2 psp, a jego oddziałem macierzystym był 2 Pułk Strzelców Podhalańskich[22]. Następnie został przeniesiony do 17 Pułku Piechoty w Rzeszowie i przydzielony do PKU Rzeszów na stanowisko I referenta[23]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Chorzów. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[24].
- ↑ ppłk piech. Rudolf Hulka (ur. 16 lutego 1884) w latach 1920–1924 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Kraków i Dowództwie Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie, ostatnio na stanowisku szefa Oddziału V Sztabu. Za ten okres służby dowódca Okręgu Korpusu Nr V gen. dyw. Mieczysław Kuliński udzielił mu pochwały, która została opublikowana na łamach „Polski Zbrojnej”[26]. W czerwcu 1924 został odkomenderowany na cztery miesiące do PKU Kraków Miasto w celu odbycia praktyki poborowej[27]. W sierpniu 1926 został przydzielony do PKU Łomża na stanowisko komendanta[28]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Królewska Huta. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny” [24].
- ↑ Stanisław III Jabłoński (ur. 5 maja 1894)[40].
- ↑ Antoni Inasiński ur. 13 czerwca 1896 roku. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionów Polskich. Służył w V batalionie I Brygady. Od 2 października 1915 przebywał w szpitalu w Białej. Został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. 15 lipca 1924 roku został przydzielony z 53 pp do PKU Wadowice na cztery miesiące w celu odbycia praktyki poborowej[49]. Od lutego 1926 roku pełnił służbę na stanowisku kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta PKU Królewska Huta. W grudniu 1931 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[50]. Z dniem 31 maja 1932 roku został przeniesiony w stan spoczynku[51]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji PKU Królewska Huta. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[52]. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości (13 kwietnia 1931 roku) i Krzyżem Walecznych.
- ↑ kpt. piech. Walerian Konstanty Markowski ur. 9 grudnia 1897 w Sieniawie, w ówczesnym powiecie powiecie jarosławskim Królestwa Galicji i Lodomerii. Prawdopodobnie spokrewniony z mjr. lek. wet. Julianem Zygmuntem Markowskim ur. 27 września 1895 w Sieniawie, lekarzem weterynarii 5 Dywizjonu Artylerii Konnej.
- ↑ Więcej informacji biograficznych w: Komenda Rejonu Uzupełnień Zawiercie.
- ↑ kpt. sam. Jan Mieczysław Szumski ur. 10 lipca 1891 w Krakowie, w rodzinie Mieczysława (ur. 1862) i Bronisławy ze Stroińskich (ur. 1863). Zmarł 17 maja 1967. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[63].
- ↑ Kpt. adm. (piech.) Rudolf Maria Neuman (ur. 26 kwietnia 1895) był odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)[64]. Od połowy grudnia 1939 był adiutantem dowódcy 2. baonu Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich, ppłk dypl. piech. Władysława Deca, „co w ramach francuskich zasad organizacji wojska było równoznaczne ze stałym pełnieniem obowiązków zastępcy dowódcy batalionu”. Z dniem 1 października 1940 objął dowództwo kompanii ckm 6. Baonu Strzelców (Podhalańskich), a później został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza 1. Batalionu Strzelców Podhalańskich[65].
- ↑ Kpt. adm. (piech.) August Gottas (ur. 6 października 1896) był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[66]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austriacko-węgierskiej.
Przypisy
- 1 2 Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 12 z 26 marca 1924 roku, poz. 178.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 12 kwietnia 1924 roku, s. 210.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
- ↑ Dziennik Ustaw Śląskich z 1934 roku, Nr 13, poz. 24.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 9 z 22 listopada 1934 roku, poz. 184.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
- ↑ Historia WKU Suwałki ↓.
- ↑ Schematismus 1896 ↓, s. 261.
- ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 409.
- ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 440.
- ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 324, 441.
- ↑ Schematismus 1896 ↓, s. 363.
- ↑ Schematismus 1897 ↓, s. 289, 405.
- ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 282.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 173.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920, s. 592.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 227, 803.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 173, 399, 1477.
- 1 2 Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 939.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 38, 44.
- ↑ Pochwały. „Polska Zbrojna”. 254, s. 4, 1924-09-16. Warszawa..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 27 czerwca 1924, s. 359.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 25 sierpnia 1926, s. 280.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 11 kwietnia 1927 roku, s. 112.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 383.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 226.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 234.
- 1 2 Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 844.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 12 kwietnia 1924 roku, s. 209–211, przydział por. kanc. Jana I Stępnia z PKU Stryj na stanowisko OE Świętochłowice został anulowany w Dz. Pers. MSWojsk. Nr 51 z 24 maja 1924 roku, s. 297.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1337.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 30 lipca 1925, s. 435.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 123 z 21 listopada 1924 roku, s. 691.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 10 lutego 1924 roku, s. 46, przydzielony na stanowisko II referenta z równoczesnym przeniesieniem z korpusu oficerów piechoty (53 pp) do korpusu oficerów administracji, dział kancelaryjny.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 27, 264.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 120 z 12 listopada 1924 roku, s. 671.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 65 z 18 czerwca 1925 roku, s. 328.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 30 stycznia 1925 roku, s. 46, zatwierdzony na stanowisku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 12.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 516.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 25, 43, 56.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 23, 42, 54.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924 roku, s. 368.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 23 grudnia 1931 roku, s. 415.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 sierpnia 1932 roku, s. 361.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 939.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 231.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 50, jako oficer stanu spoczynku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 224.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 25 marca 1930 roku, s. 94.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 112.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 292.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 12.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 225.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 100.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 114.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 291.
- ↑ Rozkazy dzienne (cz. 2) 1940 ↓, s. 85.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 399.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwca 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Rozkazy dzienne 1 Batalionu Strzelców Podhalańskich (05.09 – 06.11.1940). [dostęp 2020-08-22].
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Jarosław Kowalewski: Historia Wojskowej Komendy Uzupełnień w Suwałkach. Wojskowa Komenda Uzupełnień w Suwałkach. [dostęp 2019-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-18)].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.