Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
I, III |
Numer ref. | |
Region[infobox 2] |
Azja i Pacyfik |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1987 |
Położenie na mapie Maharasztry | |
Położenie na mapie Indii | |
18°57′48,0″N 72°55′53,0″E/18,963333 72,931389 | |
Groty Elefanty[1] (hindi: घारापुरी गुफाएँ, ang. Elephanta Caves) – zespół siedmiu wykutych w skale świątyń na indyjskiej wyspie Elefancie na Morzu Arabskim.
Głównym obiektem kultu jest wykuty w skale, niemal pełnoplastyczny wizerunek Śiwy Mahesiamurti o wysokości niemal 6 metrów[2]. Jest to popiersie o trzech twarzach, wyrażających trzy aspekty boga: z lewej strony wąsaty i groźny to Śiwa Bhajrawa, pośrodku Wielki Bóg – Mahadewa, z prawej żeńska, miłosierna postać Śiwy – Uma. Główna świątynia ma kształt długiej na około 30 metrów sali, której główne elementy konstrukcyjne tworzą kształt mandali[2]. W świątyniach Elefanty liczne są również emblematyczne wizerunki Siwy jako lingamu. Innym znanym przedstawieniem są zaślubiny Śiwy i Parwati w świątyni Ganesia gumpha. Świątynia ta służyła Portugalczykom za magazyn prochu, i na skutek jego wybuchu została poważnie uszkodzona.
Zespół Grot Elefanty od 1987 znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.