Pierwszy z nich to okres młodości. Soplica wówczas to młody, przystojny szlachcic. Zwinny i energiczny młodzieniec nosi długie wąsy, przez co przezywano go Wąsalem. Ma wielkie powodzenie u kobiet. Szanowany wśród szlachty szybko zdobywa popularność i podbija serca szlachcianek. Bogaci panowie lubią go za humor i dowcip, którymi rozwesela i urozmaica liczne biesiady.
Po dokonaniu zbrodni zaczyna się drugi etap życia Soplicy. Uświadamia sobie jej ohydę. Pragnie poprawić błędy młodości. Obeznany z rzemiosłem wojennym bierze udział w wielu bitwach. Chcąc zwalczyć w sobie złe cechy charakteru: dumę, pychę, rozrzutność i kłótliwość, wstępuje do zakonu.