Urodzony w 1685 roku w Eisenach, zmarł w 1750 roku w Lipsku. Rok jego śmierci uznano za symboliczną klamrę zamykająca epokę muzycznego Baroku.W domu był najmłodszy z rodzeństwa.
Po śmierci rodziców zaadoptował go młodszy brat Jan Krystian uczył go muzyki. Jan Sebastian mimo zakazów brata kompozycjami, wielkich organistów Niemieckich: Johann Pohelbela, Johanna Frobergera, Johanna Cospera Korlla i innych. Przepisywał je w ukryciu, na strychu przy świetle księżyca. Za jego jego Życia nie był tak znany.
Mając dwadzieścia dwa lata ożenił się z kuzynką. Mieli siedmioro dzieci. Pierwsza żona zmarła, gdy miał trzydzieści pięć lat. Rok później ponownie się ożenił, druga małżonka nie tylko wychowała jego siedmioro dzieci, z pierwszego małżeństwa. Ale jeszcze urodziła trzynaścioro następnych. Tylko dziewięcioro przeżyło. Aż czworo z nich zostało znanymi muzykami.
Był głęboko wierzącym luteraninem. Pragnął, by jego muzyka służyła kościołowi, większość jego dzieł. Stanowią utwory religijne. Nie kusił się tworzyć nowych form religijnych, raczej doprowadzał już istniejące do szczytu doskonałości.
Jego największymi dziełami były:
- "Pasja według św. Mateusza".
- "Wielka Msza h-mall".
- "Pasja według św. Jana".
- "Oratorium na Boże Narodzenie".
- "Magnificat".