Charakterystyka porównawcza - Achilles i Hektor. Homer "Iliada"

Achilles i Hektor to bohaterowie Homerowskiej ?Illiady?. Wydają się bardzo podobni do siebie. To jednak tylko pozory. W gruncie rzeczy różnią się między sobą prawie wszystkimi cechami i większością szczegółów w wyglądzie zewnętrznym.
Achilles był synem nimfy Tetydy i Peleusa. Dobrze zbudowany, mocny fizycznie młody mężczyzna o dziewczęcych, bardzo delikatnych, rysach twarzy. (?Młodziutki książe był tak delikatnej urody, że w sukniach panieńskich wyglądał jak siostra królewien.?). W ?Illiadzie? przedstawiony jako porywczy wojownik. (?Rozgniewany po śmierci Partoklosa Achilles wzbudzał paniczny lęk wśród Trojan.?). W walce często kierował się zazdrością, zawiścią i chęcią zemsty. (?Rozszalały Achilles obalał całe szeregi nieprzyjaciół, pędził ich przed sobą jak stado baranów (...).?)
Nie szanował przeciwnika, momentami ujawniał się w nim bezwzględny, brutalny morderca, działający pod wpływem impulsu, który nie zwracał uwagi na konsekwencje swoich czynów. (?Ugodził Achilles przeciwnika tam, gdzie kość łączy szyję i ramiona.?, ?Przekuł mu nogi, do ran włożył kolce i przywiązał ciało do rydwanu?). Rycerz siał postrach i budził przerażenie wśród wrogów- żołnierze się go bali. (?(...)pobiegł na równinę. Oto już całe wojsko trojańskie ucieka.?). Był bezlitosny, okrutny i nieczuły. (?I w pojedynkach, i w bitwie najstraszniejszy był Achilles.?). Obdarzony darem nieśmiertelności, którego jedynym czułym punktem była pięta. ("Wrzynał się w najgęstsze szeregi nieprzyjaciół- ranił, zabijał, przewalał się nad tłumami jak pożar. Sam, nieczuły na zmęczenie, nie uległy ranom.?). Mimo wielu wad posiadał też kilka zalet. W gruncie rzeczy miał dobre serce, był litościwy, potrafił współczuć. (?Achilles wzruszył się. Dwie łzy ściekły po młodych policzkach.?). Odznaczał się także ogromną lojalnością dla swojego kraju, walczył za niego mimo wszystko. Stać go było również na wspomnienia domu rodzinnego i rodziny. (?(...)i ojca wspomnienie w Achaju żałość obudziła.?, ?O ojcu rozmyślał i utraconym Patroklu, łzy wylewając.?).
Hektor był przedstawiony jako idealny bohater. (?Rycerz bez skazy.?). Piękny, dobrze zbudowany o wyraźnych bardzo męskich rysach twarzy. Uczciwy, szlachetny, odważny- najlepszy z trojańskich żołnierzy. Kierował się rozumem, rozsądek zawsze górował nad innymi jego cechami. W ostateczności musiał uznać wyższość przeciwnika Achillesa. Na początku lękał się go i uciekał. Był pokorny wobec przeznaczenia, wiedział, że zginie. (?Na śmierć mnie bogowie wzywają.?). Świadomie poświęcił swoje szczęście rodzinne. Nie chciał okryć hańbą swoich bliskich. Pamiętał o obyczajach wojennych i konieczności uszanowania zwłok pokonanego w walce. (?Ciała ja twego nie zelżę okrutnie(...),a zwłoki oddam z powrotem Achajom(...).?).Szukał kompromisu, porozumienia z Achillesem. Uznał herosa za człowieka mężnego, zdobył się na słowa uznania dla jego waleczności. Zwrócił się do niego z prośbą o odpowiedni pochówek. (?Nie daj, by mnie psy szarpały(...), niechaj powróci me ciało do domu i niech je Trojanie i Trojanki na stosie złożą i spalą po śmierci.?). Nic to jednak nie dało. Achilles wyśmiał przeciwnika, obrażał go, porównywał do zwierzęcia. Znieważył jego ostatnią prośbę o uszanowanie ciała przegranego. Zbezcześcił jego zwłoki.
Zarówno Achilles, jak i Hektor to młodzi, wysportowani mężczyźni pochodzący z królewskich rodów. Swoją postawą górują nad innymi. Oboje wzbudzali podziw i strach wrogów. Wygląd ich spełniał wszystkie normy kanonów urody starożytnej Grecji. Są oni przez Homera bardzo często przyrównywani do bogów olimpijskich. Obaj bohaterowie odznaczali się męstwem. Byli gotowi zginąć w obronie ukochanej ojczyzny. Nie przerażała ich liczba wrogów, ani ich umiejętności, dopóki walczyli za ważną dla siebie sprawę. Liczyli się z tym, że przeznaczone im zginąć. Mimo to, z jednakową siłą i zaciętością krzyżowali miecze w kolejnych bitwach. Duma była dla każdego z bohaterów bardzo istotna. Jako członkowie możnych rodów, cenili się wysoko. Achilles i Hektor mieli jednak wspólną cechę. Obaj pragnęli sławy i to ich w gruncie rzeczy zgubiło. Szli oni na wojnę z przekonaniem, iż dokonają czynów, które ich unieśmiertelnią. W tym celu byli gotowi zrobić wszystko, a nawet oddać życie.
Było też sporo cech różniących obu bohaterów. Hektor potrafił przełamać swoją próżność i uszanować przeciwnika, a nawet się przed nim ukorzyć. Achilles natomiast miał o sobie bardzo wysokie mniemanie. Wywyższał się, drażniąc tym nie tylko wrogów, ale też swych rodaków. Był przekonany o swojej nieśmiertelności i wiecznych triumfach. Nie miał w sobie nic z rycerskości księcia Troi. Wykazywał brak szacunku dla wroga. Z jego ust można było usłyszeć jedynie obelgi w stosunku do nieprzyjaciela. Był bezwzględny i bezkompromisowy. Hektor próbował się z Nim dogadać, ale wojownik nie chciał go nawet słuchać. Kolejną różnicą miedzy nimi było uszanowanie starożytnej eschatologii i sposobu pochówku przegranego. Hektor miał te prawa jako święte dla siebie, Achilles natomiast gardził nimi, nie obchodziły go.
Ocenienie tak, w gruncie rzeczy, innych bohaterów nie jest rzeczą prostą. Po dogłębnym przyjrzeniu się im możemy obiektywnie stwierdzić, że są do siebie podobni. Achilles, zarówno jak i Hektor kierowali się takimi samymi życiowymi wartościami- walczyli w imieniu swojego kraju, byli gotowi poświęcić się dla dobra ogółu. Chcieli zdobyć sławę, szacunek i przychylność innych osób. Obaj odznaczali się męstwem, odwagą, dumą, lojalnością wobec narodu. Choć nie zawsze postępowali słusznie, jednak możemy stwierdzić, że byli dobrymi ludźmi. Fakt, że nie stanowili ideałów czyni ich bardziej realnymi, a epos Homera chętniej czytanym i aktualnym do naszych czasów.