Szlachta w Panu Tadeuszu - obraz chwalebny czy krytyczny? Rozprawka

Jaki portret szlachty przedstawił w Panu Tadeuszu Adam Mickiewicz - krytyczny czy chwalebny?" Oto jest pytanie na które postaram się odpowiedzieć w mojej pracy.

Jednym z argumentów dowodzącym o portrecie chwalebnym szlachty jest ich gościnność, umiłowanie kultury, obyczajów. Każde wydarzenie ma swój własny przebieg, przykładem tu może być nawet spacer, gdy ludzie według obyczajów szli każdy w wyznaczonym miejscu, innym przykładem może być tutaj uczta, gdy wszyscy zasiadali w określonym porządku i nikt nie zamierzał zmieniać miejsca swojego stałego bytowania. Dodatkowo w każdym pomieszczeniu znajdowały się obrazy przedstawiające bohaterów narodowych.

Jako kontrargument można tutaj przedstawić fakt, że mimo uszanowania obyczajów szlachta nie mogła dojść nigdy do zgody lub wniosków przy rozmowie o ważnych sprawach. Cały czas wybuchały między nimi kłótnie, samowolki.

Kolejnym argumentem dowodzącym o dobrej postawie szlachty może być fakt, że bardzo umiłowała Polskę jako ojczyznę, pragnęła jej wolności, chwaliła ją, polski język, sztukę. Jedynym wyjątkiem w utworze była Telimena, która chwaliła dzieła innych narodów, ze względu na to, że długi okres czasu spędziła poza granicami kraju.

Z drugiej jednak strony, gdy dochodziło do potrzeby chwycenia za miecz szlachta nie bardzo się do tego śpieszyła. Ta sama reguła dotyczyła zorganizowania powstania przeciwko Rosjanom. Jedynie Jacek Soplica pod przebraniem księdza Robaka próbował namówić szlachtę do chwycenia za broń. Nie należy zapominać, że to głównie szlachta przyczyniła się do upadku Polski poprzez konfederacje barską.

Jako inny argument można tu przedstawić fakt, że szlachta w chwilach kryzysu potrafiła chwycić jednomyślnie za broń, odrzucając na bok wszelkie kłótnie i spory. Przykładem może być tu najazd Moskali na dwór w Soplicowie, kiedy to wszyscy jak jeden mąż walczyli przeciwko wspólnemu wrogowi. Szkoda tylko, że duch walki odzywał się w takich momentach. Dodatkowo szlachcice nie wierzyli w to, że Polska kiedykolwiek może jeszcze odzyskać niepodległość.

Po przytoczonych argumentach dochodzę do wniosku, że nie da się stwierdzić czy Adam Mickiewicz przedstawił pozytywny czy negatywny obraz szlachty. Wydaje mi się on neutralny, jako że zostały pokazane zarówno cechy pozytywne, jak umiłowanie kultury, obyczajów, jak i cechy negatywne, jak pijaństwo, kłótliwość, samowola.